Kontra kontrapasowi. Komentarz

Przedwczoraj wieczorem wybrałem się potańczyć (ten typ tak ma) na ulicę Gdańską. Przed Śniadeckich wpadłem na trasę slalomu specjalnego, wytyczoną przez działaczy w odblaskowych garniturkach, którzy coś smarowali na jezdni.

Gdy po wielu trudach udało mi się wreszcie postawić moje punto na mecie za skrzyżowaniem, zorientowałem się, że jestem świadkiem narodzin słynnego kontrapasa - daru miłościwego prezydenta miasta dla bydgoskich rowerzystów. Farba na asfalcie wyschła, kontrapas został wytyczony - ale nie sposób było się zorientować, czy już stał się elementem drogowego prawa na Gdańskiej, czy to na razie przymiarka przed oficjalnym oddaniem kontrapasa do ruchu.

<!** reklama>Jedni kierowcy omijali go szerokim łukiem, inni beztrosko parkowali na nim auta. Strażników miejskich ani śladu. Jak się następnego dnia przekonałem, był to stan absolutnie wyjątkowy. Od środy, jak się zresztą można przekonać, oglądając zdjęcia w „Expressie”, łowy na jeżdżących na pamięć rozpoczęły się na całego.

Czy kontrapas wart jest poświęcenia kilkudziesięciu miejsc parkingowych na Gdańskiej? Jako zapalony rowerzysta powiem, że... nie. Z Myślęcinka można wracać do centrum różnymi trasami, z których Gdańska wydaje mi się jednym z gorszych wyborów. Nie sądzę zresztą, by wielu rowerzystów czuło frajdę z jazdy zatłoczoną, pełną spalin i hałasu ulicą. Natomiast miejsc parkingowych w tej okolicy było za mało także przed wytyczeniem kontrapasa. A teraz prawidłowe zaparkowanie na Gdańskiej będzie cudem.