Temida ma problem z punktualnością

Nie wiem jak sąd, ale ja, kiedy spóźniam się na służbowe spotkanie, muszę liczyć się z konsekwencjami. W relacjach służbowych po prostu nie ma miejsca na niedotrzymywanie umów.

Można oczywiście zrozumieć niewielkie spóźnienia, wynikające z sytuacji życiowych, ale co innego utknięcie w korku czy choroba dziecka, a co innego notoryczne opóźnianie się rozpraw, co ma miejsce w bydgoskich sądach.

Wczorajsza rozprawa oskarżonych o zabójstwo przy ul. Dworcowej została wyznaczona na godzinę 8. Pytam - dla kogo, skoro nie zjawiła się prokurator i ławnik? Żeby to były jakieś incydentalne sytuacje, machnąłbym ręką, ale relacjonuję procesy sądowe od lat i naprawdę na palcach może dwóch rąk mogę policzyć te, które zaczęły się o czasie.

<!** reklama>

Ktoś może powiedzieć, że nie mam się czego czepiać, że sądownictwo w Polsce ma ważniejsze problemy. Ale problem z punktualnością rozpraw pokazuje totalne rozregulowanie instytucji wymiaru sprawiedliwości. Gdy autobus komunikacji miejskiej czy pociąg spóźnia się paręnaście minut, na przewoźnika sypią się gromy, słuszne zresztą. Gdy zgłasza się sędziom delikatnie choćby pretensje, że może by jednak przyłożyli się do punktualnej pracy, jest to traktowane jak zamach na niezawisłość sędziowską.

Proponuję system punktów karnych za spóźnienia. Każda minuta - punkt. Co miesiąc można podsumowywać. „Zwycięzcy” powinni pracować o tyle dłużej, o ile się spóźnili. Zaś punktualni w nagrodę mogą liczyć na to, że będziemy o ich solidności informować naszych Czytelników. To jak, umowa stoi?