Do Osia nie tylko na grzyby

Tradycyjnie najbardziej atrakcyjnym kierunkiem dla świeckich grzybiarzy są okolice Osia i Tlenia.

Obie miejscowości dzieli pięć kilometrów. wzdłuż szosy przebiega wygodna ścieżka rowerowa, po której śmigają również rolkowcy. Tuż za Osiem ulokowany jest parking dla samochodów i rowerów. Można tam pozostawić auto i udać się z koszem do lasu albo przesiąść się na rower lub założyć rolki, by wygodną ścieżką dotrzeć do Tlenia.
W połowie drogi znajduje się kolejny parking, a stamtąd już tylko kawałek drogi do miejsca widokowego, z którego rozpościera się panorama Zalewu Żurskiego.
Przed samym Tleniem kolejne miejsce, gdzie można odpocząć i przygotować się do drogi powrotnej. Warto też zaplanować w tym rejonie dłuższy pobyt, nocleg w jednym z kilku działających w okolicy Osia gospodarstw agroturystycznych kosztuje średnio 30 złotych. O pięć złoty mniej zapłacimy za godzinę jazdy konnej.
Dla bardziej wymagających w odległym o pięć kilometrów Tleniu pokoje oferują pensjonaty. Wśród nich najbardziej znany jest pensjonat Samotnia nad Wdą, który ku zmartwieniu wielu turystów i miejscowych ma najbliższym czasie zmienić swoją już historyczną nazwę.

- To jest dla nas bardzo trudna decyzja, ale robimy to ze względu na naszych gości - mówi Roman Pękała, menadżer pensjonatu. - Hasło Samotnia nad Wdą ma swoje odbicie w historii, ale nie każdy musi o tym wiedzieć. Wzięła się stąd, że jest to jedyny budynek w Tleniu po tej stronie rzeki. Ludzie, którzy nas nie znają, często Samotnię odbierali jako miejsce na odludziu, daleko od drogi. Dlatego postanowiliśmy przemianować Samotnię nad Wdą na Przystanek Tleń - tłumaczy Roman Pękała.

Za dwuosobowy pokój i śniadanie w pensjonacie tej klasy zapłacić trzeba około 180 złotych. Goście mogą skorzystać z usług instruktora nordic walking i spaceru jedną z tras przeznaczonych dla amatorów kijków.
Jednak okres jesienny to najlepszy czas na wyprawę do lasu, lub na ryby. - Rzeczywiście moment na zbieranie grzybów jest dobry, w ciągu zaledwie godziny udało mi się zebrać prawie pełne wiaderko
- chwali się Janusz Zieliński. - Radość tym większa, że to grzybobranie nie było planowane. Po prostu zobaczyłem samochody ustawione na poboczu drogi, dlatego postanowiłam i ja spróbować szczęścia
- tłumaczy Janusz Zieliński.