Niech kara naprawdę oznacza karę

Otwarte pozostaje pytanie, co zrobić w przypadku takiej zbrodni, jak ta, o której piszemy dziś na pierwszej stronie. To była jednoznaczna sprawa, o czym świadczy fakt, że do zabójstwa doszło w kwietniu, a pierwsza rozprawa oskarżonego o mord jest już wyznaczona na grudzień.

Śledztwo było tak proste, jak dla sprawcy rozłupanie starszej kobiecie czaszki polananami do palenia w kominku i zadanie ciosów nożem. Prosta jak przeszukanie potem szafek i zabranie jakichś żałosnych groszy i papierosów.

CZYTAJ TEŻ:Zamordował, potem... chciał zamówić taksówkę - zaczyna się proces oskarżonego o zabójstwo bydgoszczanki

Jak wejście później do sąsiada z żądaniem wezwania taksówki. To jest bardzo prosta zbrodnia, nie ma tu skomplikowanych mechanizmów, kierujących umysłem sprawcy, nie ma „głosów” w jego mózgu, które każą zabić. To bezrozumne zabójstwo.

Sądowi pozostaje udowodnić winę i ukarać mordercę. Rodzinie zamordowanej pozostaje pustka i świat przewrócony do góry nogami. I ciągłe stawianie sobie pytań - co musi siedzieć w głowie człowieka, który komuś przerywa życie.

Nic dziwnego, że córka zamordowanej mówi o oskarżonym rzeczy, których nie można napisać. Trzeba ją zrozumieć. I dążyć do tego, żeby kara oznaczała karę.