Wojna kowbojów z bankomatami

Postępowi mogą służyć nawet małe utarczki - przekonaliśmy się o tym ostatnio w Bydgoszczy. Myślę o wojence z przestępczym półświatkiem, na której celem stały się bankomaty. Zaczęło się od nieśmiałych i partackich prób pirotechnicznych, z których zakuci w zbroję elektroniczni strażnicy banknotów wychodzili osmaleni i lekko pogięci, lecz zwycięscy.

Siły ciemności szybko jednak wydostały się z epoki kamienia łupanego i wkroczyły w erę śmigłego śrubokręta. Tym narzędziem prawdopodobnie posłużono się jesienią ubiegłego roku w podbydgoskiej Brzozie. Zamiast bankomat wysadzać czy ciąć palnikiem, zręczni złodzieje odkręcili go od podłoża, zapakowali do furgonetki i wywieźli. Do dziś nie wiadomo dokąd.

Pisząc o tym po skoku, zachodziłem w głowę, jak można było niepostrzeżenie wykręcić i wywieźć półtorametrowy, ciężki przedmiot, który stoi w środku wsi, obok ruchliwej drogi powiatowej i sklepu z wideomonitoringiem. Parę dni temu przekonałem się, że byłem naiwny w swej wierze w wyższość nowoczesnych zabezpieczeń nad pracująca główką amatora cudzych jabłek.

Przeczytałem otóż, że mniej więcej w tym samym czasie co akcja w Brzozie, odbył się nieudany skok na bankomat w Osielsku. To dopiero była bezczelność! Bankomat opiera się o mur handlowej Galerii Osielsko, którą doskonale kojarzy każdy kierowca jeżdżący z Bydgoszczy w stronę Gdańska.

Nie jesteśmy więc już na drodze powiatowej, lecz krajowej „piątce”, po której dzień i noc suną karawany ciężarówek. I jesteśmy w punkcie, w którym ruch na skrzyżowaniu non stop kierowany jest sygnalizacją świetlną. Karawany zatem co kilka minut stają pod galerią w oczekiwaniu na zielone.

Jak sobie z tą zagwozdką poradzono? Za pomocą… długich tyczek. Użyto ich najpierw do zbicia sygnalizatorów (by auta nie zatrzymywały się na skrzyżowaniu), a następnie do odwrócenia kamer monitoringu. I to był koniec dobrej passy złodziei. Do miodu nie dobrali się. Wcześniej wypłoszył ich ochroniarski patrol.

O krok bliżej celu złodzieje znaleźli się w tym tygodniu, przy tej samej galerii. Tym razem, prawdopodobnie za pomocą lassa, udało się im wyrwać bankomat z korzeniami - solidną betonową podmurówką. Z jakichś powodów nie zabrali łupu, być może był za ciężki. Niezrażeni pojechali dalej i odkuli się na bankomacie w Nowem. Do Osielska wrócą zapewne, gdy rozwiążą problemy logistyczne. Łup z Nowego mogą zainwestować w lepsze auto z wyciągarką wspomagającą wysiłek bankomatowych kowbojów.

Przyznaję, że przyglądam się wysiłkom łowców bankomatów bez lęku, za to z nieśmiałą nadzieją. Bez lęku, bo łupiąc bankomaty, okradają nie drobnych ciułaczy, lecz banki, o których mało który z Polaków ma ostatnio dobre zdanie. Z nadzieją, bo jeszcze trochę, a rywalizacja łowców z bankami, ochroniarzami i policją nakręci gospodarczą koniunkturę. Ktoś będzie musiał wymyślić monitoring, którego nie da się unieszkodliwić tyczką, i cokół, który oprze się lassu. A ktoś inny będzie wynalazki produkował i sprzedawał.

Wartość szkód wyrządzanych przez bankomatowych kowbojów nie jest zresztą wielka. Trzej podejrzani o uprowadzenie bankomatu na Czyżkówku, których policja zatrzymała na pięć dni przed akcją w Osielsku i Nowem, mieli wydłubać z szafy gotówkę wartości 172 tysięcy złotych. Cezary Stypułkowski, prezes mBanku, który często filozofuje w telewizji na temat dopuszczalnej pomocy dla tonących „frankowiczów”, według „Faktu” zarabia 305 tysięcy. Miesięcznie!

Być może to prezesa Stypułkowskiego miał na myśli Tomasz Szlendak, profesor socjologii na UMK, który w radiu PiK spekulował parę dni temu, czy Polacy coraz podatniejsi są na affluenzę. Co to za choroba? „Zaraźliwy i przenoszony ze społeczeństwa na inne społeczeństwo stan przesytu, marnotrawstwa, zadłużenia i niepokojów społecznych, wywołanych obsesyjnym pragnieniem posiadania coraz większej liczby dóbr materialnych, chęci dorównania sąsiadom i pogoni za amerykańskim snem”. Mam nadzieję, że harujący od pierwszego do pierwszego czytelnicy nie doczytali tego felietonu do końca, bo mogła ich powalić inna choroba - apopleksja.