Wyspa Wielkanocna, czyli ląd pełen zagadek. Skalne głowy, tajemnicze pismo i inne niesamowitości

Chociaż wśród niektórych utarło się mówienie o tym lądzie w liczbie mnogiej, w rzeczywistości to jedna wyspa, którą otaczają wody Oceanu Spokojnego. Co ciekawe, obszar ten jest bardzo odizolowany od reszty świata, a najbliższa zamieszkana wyspa – Pitcairn – znajduje się w odległości ponad 2 tys. kilometrów od Wyspy Wielkanocnej. 

Skąd wzięła się ta świąteczna nazwa? Okazuje się, że wyspa została odkryta właśnie w Niedzielę Wielkanocną (w 1722 roku był to 5 kwietnia) przez holenderskiego admirała i podróżnika Jacoba Roggeveena. 

Wyspa Wielkanocna leży na Pacyfiku i należy do terytorium Chile, którego część kontynentalna mieści się w odległości ok. 3,6 tys. kilometrów od tego niezwykłego zakątka. 

Jako że wyspa skrywa niesamowite widoki i wiele wspaniałych atrakcji, nie brakuje na niej zwiedzających, gospodarka opiera się więc głównie na turystyce. By dotrzeć na Wyspę Wielkanocną, konieczne jest skorzystanie z usług chilijskich narodowych linii lotniczych LATAM, które kursują między stolicą kraju a lotniskiem Mataveri – jedynym na wyspie. 

Wyspę Wielkanocną od wieków zamieszkują Polinezyjczycy, którzy przybyli na ten odizolowany obszar prawdopodobnie z Hawajów. Według naukowców na Wyspie Wielkanocnej pojawili się także mieszkańcy Ameryki Południowej, co w pewnym momencie poskutkowało konfliktem i – niestety – zagładą tych drugich. 

Faktem jest, iż jednym z największych osiągnięć mieszkańców lądu jest stworzenie słynnych na całym świecie posągów moai. Nie oznacza to jednak, że to jedyna atrakcja Wyspy Wielkanocnej – turyści podczas podróży do tej niesamowitej krainy mogą podziwiać m.in.:

• zachwycający krajobraz wulkaniczny (Easter Island ma pochodzenie wulkaniczne),

• malownicze wybrzeże i plaże

• czy drewniane tabliczki z pismem rongorongo, które do dziś pozostaje zagadką dla badaczy.

„Głowy z Wyspy Wielkanocnej” to fascynujące dzieło dawnych mieszkańców. Blisko 900 (a dokładnie 887) posągów wykutych w tufie wulkanicznym przedstawia ogromne głowy. Ustawione zostały na specjalnych kamiennych platformach i do dziś fascynują naukowców oraz turystów. 

Czemu miały służyć skalne twarze ustawione w różnych częściach wyspy? Ta tajemnica do dziś spędza sen z powiek niejednemu uczonemu. Niektórzy twierdzą, że posągi miały wskazywać źródła wody pitnej, inni zaś – że miały być to podobizny przodków, a nawet bóstw. 

Przeznaczenie obiektów do dziś pozostaje zagadką, a o ich wyjątkowości może świadczyć m.in. wpis na Listę światowego dziedzictwa UNESCO. Część wyspy jest objęta ochroną utworzonego tam w 1935 roku parku narodowego o nazwie Rapa Nui, podzielonego na kilka części:

• Rano Kau – większy krater wulkaniczny,

• Puna Pau – nieczynny kamieniołom,

• Rano Raraku – mniejszy krater wulkaniczny, 

• Anakena – plaża,

• Ahu Akivi – miejsce święte dla mieszkańców wyspy,

• Wybrzeże Północne

• oraz jedyne miasto (i jednocześnie stolicę) Hanga Roa.

Samodzielna organizacja wycieczki na Wyspę Wielkanocną może okazać się nieco skomplikowana, dlatego amatorom bezproblemowego podróżowania zalecamy raczej wycieczki zorganizowane. W Polsce istnieje kilka biur podróży, które oferują zwiedzanie Chile i Wyspy Wielkanocnej – ceny wyjazdów objazdowych (włączone także inne lokalizacje) rozpoczynają się od ponad 20 tys. złotych za osobę.

Wielkanoc 2024 w Europie: 9 miast, które najbardziej warto odwiedzić. Najpiękniejsze tradycje i jarmarki, najdziwniejsze widowiska